چالشهای کوچیگری و تأثیر بر جامعه افغانستان:
کوچیگری در افغانستان یک مسأله پیچیده و تاریخی است که همواره با چالشهای اجتماعی و اقتصادی همراه بوده است. کوچیها، که عموماً به عنوان یک قشر مسلح و متنفذ در نظر گرفته میشوند، غالباً از مکلفیتهای سربازی و حکومتی معاف هستند و این امر به آنها اجازه میدهد تا به شکل رانتجویانهای از منابع طبیعی و زمینهای مردم محلی بهرهبرداری کنند.
یکی از مناطق برجستهای که در سالهای گذشته شاهد این چالشها بوده، بهسود ولایت در میدان وردک است. در این منطقه، درگیریها و خشونتها میان کوچیها و مردم محلی به شدت افزایش یافته و امسال، با توجه به فقدان امکانات دفاعی برای مردم، این وضعیت به فاجعهای چند برابر تبدیل شده است.
به جای ادامه درگیری و منازعه، باید به حل این مسأله به شیوهای پایدار و انسانی فکر کنیم. راه حل مؤثر عملی در سیاستگزاریهای درست حکومت ها نهفته است. اگر حکومتها به جای حمایت از خودسری و رفتارهای مسلحانه کوچیها، اقدام به توسعه فعالیتهای نیمهصنعتی دامداری و کشاورزی برای آنها کنند، میتوانند به زمینهسازی برای سکونت دائمی و ادغام این قشر در جامعه کمک کنند.
تحول کوچیها از یک جامعهی متحرک به یک جامعهی ساکن و تولیدکننده، نه تنها به کاهش منازعات با مردم محلی کمک خواهد کرد، بلکه زمینهساز رشد اقتصادی و اجتماعی خواهد بود. این رویکرد میتواند زمینهای برای صلح و همزیستی مسالمتآمیز در افغانستان باشد.
نویسنده:
سید جواد باهنر