اعلامیه شورای سرتاسری پروانیان در پی فاجعه خودسوزی یک پیلوت افغان در ایران: فریاد مظلومیت و درخواست عدالت،
اعلامیه شورای سرتاسری پروانیان در پی فاجعه خودسوزی یک پیلوت افغان در ایران: فریاد مظلومیت و درخواست عدالت،
اعلامیه شورای سرتاسری پروانیان در پی فاجعه خودسوزی یک پیلوت افغان در ایران: فریاد مظلومیت و درخواست عدالت،
بسم الله الرحمن الرحیم
با قلبی آکنده از اندوه و تأثر فراوان، شورای سرتاسری پروانیان خبر دلخراش و فاجعهبار خودسوزی فرزند برومند وطن، مرحوم محمدامیر توسلی، پیلوت سرافراز ارتش ملی افغانستان را در شهر مشهد جمهوری اسلامی ایران دریافت کرد. این حادثه تلخ، نه تنها داغی عمیق بر دل خانواده داغدار توسلی و مردم پروان نشاند، بلکه نمادی دردناک از مظلومیت، بیپناهی و سرگردانی هزاران نظامی پیشین و انسان آزاده افغانستانی در جهان شد که ناگزیر به ترک خانه و کاشانه خود شدهاند.
ما، اعضای شورای سرتاسری پروانیان، ضمن ابراز عمیقترین همدردی و تسلیت به خانواده محترم توسلی، همسنگران و دوستان آن شهید راه آزادی و عزت، این فاجعه را نتیجه مستقیم فشارهای طاقتفرسا، ناامیدی مفرط و بنبستهایی میدانیم که پیش روی نظامیان و کارمندان پیشین دولت افغانستان در مهاجرت قرار گرفته است.
شهادت دردناک این پیلوت رشید، بار دیگر این حقیقت تلخ را عیان ساخت که افغانستان امروز، تحت سلطه گروه تروریستی طالبان، چیزی جز یک زندان سرباز بزرگ نیست. سرزمینی که روزی مهد فرهنگ و تمدن بود، اکنون به جهنمی تبدیل شده که در آن هیچ انسان آزادهای، هیچ وطندوستی و هیچ فردی که دل در گرو ارزشهای انسانی و آزادی دارد، نمیتواند نفس بکشد. حاکمیت طالبان، با ایده و تفکری که اساس آن بر بنیاد خشونت، تبعیض جنسیتی، نقض فاحش حقوق بشر و ترور بنا شده است، فضایی را ایجاد کرده که بازگشت به آن، برای هزاران نظامی و دگراندیش افغانستانی، به معنای تسلیم شدن در برابر مرگ تدریجی یا مواجهه با سرنوشتی نامعلوم است.
ما به صراحت اعلام میکنیم: هیچ انسان آزادهای مایل به زندگی تحت پرچم ستم و تفکر طالبانی نیست. نظامیان پیشین ما که سالها برای دفاع از تمامیت ارضی، آزادی و ارزشهای دموکراتیک افغانستان جنگیدند، امروز به جای قدردانی، با بیمهری، بیخانمانی و تهدید جانی در خارج از کشور مواجه هستند و از سوی دیگر، بازگشت به وطن برای آنها به معنای پذیرش اسارت و نابودی است.
لذا، ما از تمامی نهادهای بینالمللی حقوق بشر، دفاتر پناهندگان سازمان ملل (UNHCR)، کشورهای میزبان مهاجرین افغانستانی، و جامعه جهانی با صدای بلند و قاطعانه میخواهیم:
به وضعیت اضطراری نظامیان پیشین افغانستان و تمامی مهاجرین آسیبپذیر افغانستانی توجه فوری مبذول دارید.
از اخراج اجباری پناهجویان به افغانستان که زیر سلطه طالبان قرار دارد، قویاً جلوگیری کنید.
تدابیر و راهکارهای عملی و فوری برای اعطای پناهندگی، تسهیل روند اقامت و تضمین امنیت جانی و روانی نظامیان پیشین و تمامی مهاجرین افغانستانی در کشورهای مختلف اتخاذ نمایید.
فشار بینالمللی را بر طالبان برای رعایت حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان و آزادیهای مدنی، افزایش دهید.
شرایط را برای بازگشت داوطلبانه و امن به افغانستانی آزاد و مستقل، نه تحت حاکمیت تروریستی طالبان، فراهم آورید.
شورای سرتاسری پروانیان، ضمن محکومیت شدید وضعیت موجود در افغانستان و فشارهای وارده بر مهاجرین، متعهد به پیگیری مطالبات و حقوق مشروع مردم افغانستان، به ویژه نظامیان مظلوم و بیدفاع، خواهد بود. اجازه نخواهیم داد خون فرزندان ما در این سرزمین و در غربت، پایمال شود.
با احترام
شورای سرتاسری پروانیان
تاریخ: جمعه، ۵ جوزا۱۴۰۳